پاره متن های کوتاه
هژبرمیرتیموری
2008-2012
قناری
برای همه ی باغ می خواند
و شاعر
برای انسان با هر باوری ...
***
آدمها همه شاعرند
فقط بعضی می نویسند
بعضی نمی نویسند
***
پشت شیشه اخلاق باغی ست
که میوه هایش را به هیچ بهشتی نفروخته اند
هوس سیب کرده ام
سنگی بیاور...
***
دوروبرم خالی ست
اما دلم پراست از آدم...
***
پائیز و درخت مذاکره ندارند
نجارها منتظرند
***
بهار
جادوگریست مهاجر
که ازحاشیه امید می گذرد
***
چون به زیست تن دهم
که ریست تن نمی دهد
بی تو
***
بگذار جاده ها نا امید شوند
من منتظرت می مانم
***
یک اشتباه
تما یک آدم نیست
***
اگر بهشتی باشد
***
از من تا تو
***
هرروز
با گردش زمین می چرخم
بی تو...
***
قفل
***
اگر تو نبودی
***
زندگی
***
دیوار هم که باشی
تنها نمان...
***
شقایق باش
***
صبر کن
نشمار
آرزوهایم نیامده اند...
***
بی تو
***
زمین در رویاندن
زشت و زیبا نمی کند
***
راه راست وجود ندارد
اگر می خواهی به مقصد برسی
برای پستی آماده شو
***
نگو بدورد
***
تفاوت
***
اگر زن نبود
زمین سبز نمی شد
نگو کمتر است...
***
جنگ
***
وصل
مابقی زوال اوست.
***
عشق همان چیزی ست
که تا قبل از آن
در ما سرکوب شده است
***
تنهایی نیلوفر
***
زندگی
چیزی نبود
جز آمدن و تورا دیدن
و این که
چگونه میروی
دست در دست دیگری
***
سرو هم که باشی
تنهایی خم ات می کند
***
خشک که باشی
***
زندگی شور بهاری ست
که ازحافظه ام سر زده است..
***
درخت باش
تا اگر میوه نداشتی
بتوان
***
همه چشمان تو بود
***
بعضی آدمها بعدازمرگ
فقط مثل سنگ دفن می شوند
اما بعضی مثل بذرند، تا زیرخاک دفن نشوند
رشد نمی کنند.
***
با افزایش دانش چیزی به ما اضافه نمی شود
بلکه از نادانی مان کم می شود.
***
عشق راه دیگری
برای تحقیر شدن است
***
هرچقدر
بدان که زمین
***
در کُنج باغ
***
اگر شیشه می شکند
تقصیر سنگ نیست
جنس خود شیشه شکستنی است
محکم باش مثل دیوار
***
در باران
***
تنهایی نه انتخاب
که یک اختلال است
***
اسباب بازی کم بسازید
کودکی کم شده است
***
فقط عشقی
***
قلم تا خودش را آزاد نکند
نمی تواند کسی را آزاد کند
***
آزادی پرنده
***
نه...
***
اگر با افتادن من
***
من و فاحشه ای مست
***
خدا
عمری...
***
پرنده
***
پازل زندگی ام
دستت را به من بده....
***
عشق یعنی
تنها
***
در بهار شکفتن
سوسن باش
***
تادهان ماهی باز نباشد
***
صبح که می شود
***
هروقت که می رسی
باید برگردم
***
برای رفتن
***
کوچه ، درخت و زمین
***
نه.
بیا پا روی قانون
***
آدمها را نه از کسی که هستند
از کسی که نیستند بشناس
و شعر را
نه از چیزهایی که گفته است
از چیزهایی که نگفته است
***
وقتی تنها شدی
***
از شکم گرسنه مادرم که زاده شدم
شستن لازم نبود
چون دل مادران گرسنه همیشه پاک است
***
قبل از آنکه پیر شوم
***
چند قدم که می دوی
عجبا
ای عشق...
***
تعفن مرداب
***
نه
***
عید که آمد
مادری دارد کودک گرسنه اش را می خواباند.
***
هوا
وقت بازی است...
***
اگر باد نبود
قدر دیگری را بدان...
***
هیچ پروانه ای
***
درخت ها
***
پروانه یعنی
تکانی بخور...
***
بی فایده است
هرکجا که برویم
***
چهاراه عشق
همیشه سبز است...
***
دنیا
انسان را
***
نترس
در رؤیاهای من
***
اشتباه
***
انسانها را رها کن
***
همه چیز نزد هیج کس نیسن
و هیچ کس همه چیز نیست
***
حالا که
بیا تا به هم
***
حرف که می زنیم
بیا تا بگویم
چقدر حرف نگفته دارم...
***
بگذار
***
دریا
عاشق شو....
***
بدون ایمان
به چشمانت قسم....
***
انار دلم رسیده است مادر
بگذار تا در سایه ات بیفتم...
***
در چرخش هستی
که
***
رهایی
رهایم نکن....
***
عجیب است
همه چیزمان را می گیرد
باز هم دوستش داریم
زندگی...
***
در نگاهت
***
پائیز یعنی
یادت می آید؟...
***
درخت
در زمستان نا امید نمی شود
***
زندگی
نیلوفری برویان....
***
درخشش ستارگان
***
چیزی بنام خوشبختی وجود ندارد
و زندگی یعنی رنج
ما درفاصله دو رنج که رنج نمی کشیم
احساس خوبی می کنیم که خوشبختی اش نامیده ایم.
***
در حوض مسجد
***
حالا که
بگذار
***
اگرخوابهایم نبود
***
زندگی یعنی
از دست دادن
***
سنگ را
سبک باش...
***
مرگ را
ای عشق....
***
بخواب
دیگرانند
***
فقط
***
نمیدانم قناری
می پرسد یا پاسخ می دهد؟
***
نه
چشمانت را باز کن پسرم
دیگر میشی نیست که قایم شود
بازی تمام شد...
***
هر چه آسمان نپذیرد
گناه من چه بود؟
***
آوازت را بخوان
***
هیچ لب تشنه ای
از چشمه اجازه نمی گیرد
نگو چرا نگاهم می کنی
***
خدا دیگر مؤلف خوبی نیست
***
اگر مردم
همه اعضای بدنم را به هرکس که خواست بدهید
فقط دلم را به تو داده ام
***
منِ زشت
سهم کدام مان از این دیدن
***
آلزایمر هم بگیرم
***
نه مسیح بودم
به دارم می کشد
به جرم زنده بودن...
***
سیبی
قناری غمگینی
***
عجبا
نه شجاعتکه خیانت
و نه خرد که جهل
تعیین کرده است...
***
هر نفس که
که
اش
می کنند...
***
ستاره یعنی
در تنهائی هم
می شود درخشید....
***
ماهی ها
***
تا دیگر نباشی
آه، اگر ندیده بودمت...
***
ماه پنهان می شود
تنها
چه روزگار تاریکیست
***
آزادی
***
حتا جویبار هم میداند
وگر نه مرداب می شوی...
***
نگران نباش
***
شعر در سکوت
و تو
***
بهار
زمستان را تحمل کن...
***
در این روزگار
***
باران را فراموش کن
***
مهم جاری شدن است
***
من و فاحشه ای
به خانه که آمدیم
***
قطره هم که باشی
نگو کمی...
***
اگر مُردم
چون
***
نه
***
دریا
***
انتظار
و امید
عاشق همیشه منتظر است...
***
نرسیدن ما به هم
قانون جاذبه این را می گوید...
***
اگر عاشق باشی
***
از تو که گذشتم
***
تا در کنارهم هستند
شاید این رسم با هم بودن است...
***
نبض زندگی
***
فقط
***
فقط
***
سطح دریا
***
در من کسی نفس می کشد
***
بهار یعنی
***
زمان
زمان
***
اگر سال نو آمد
توی خواب مهمان دارم...
***
ابر ،کوه را
چه جرمی بود
***
برزمین آوار گانم
که هر بار ازکسی به کسی دیگر
کوج می کنیم
***
وقتی
***
این ورقی که امروز
***
هرچه بنویسی
تا دلنشین فرو بیائی....
***
تا برنخیزی، دیده نمی شود
بهانه ای بیاب...
***
کسی که حرف می زند
شعر
***
نگاهت
عجبا
نگاهم کن
***
سال هاست پرنده را
***
گردباد را
***
من پنجره را باز گذاشته ام
مگس باید کشته شود
***
کاش میدانستم
عاشق
***
برای شکفتن هرجوانه
خرمنی گل می شکفد در خیال من
***
فقط آنانی که آزارت داده اند
عجبا
***
خزانی بر باغ خیالم دمیده است
***
باغ در خواب است
بگذار تا د رکُنج تاریک این سکوت
***
کجاست آینه ای صاف
***
درخت
و شاعر شعر را
بگو لبانت برای کیست؟
***
آنچه بر دوشمان سنگینی می کند
***
مادر
جز رنج...
***
قصد کرده ام
***
زمین
کجاست تار موئی
که به آن چنگ بیندازم؟
***
از خود می پرسم که
دریغا که بی توهم
***
باد یخ می زندهرروز
***
نه،
با این فیلتر شکن ها
ما به هم وصل نمی شویم
و هیچ وی. پی. انی
گره این فاصله را باز نمی کند
بیا به قلم و کاغذ برگردیم
و کبوتری نقاشی کنیم...
***
یلدائیان
جشن تان مبارکتان باد
درد من روزهایی ست
که مراسپری نمی کنند.
***
شانس انسان
***
زمین
آبستن ناگوارترین رؤیاهاست
در تاخت و تازِ این قافله ها
بگو
آئینه ام را به کدام
نگاهِ امن بسپارم
دامنت را بگشا
زمان بغض کرده است...
***
عشق
***
ار خدا هم بنویسم
قلمم حسودیش می شود
اینقدر از تو نوشته ام
که عاشق ات شده است....
***
خلیفه ی عادل
آن نیست که شبها
با کیسه ای نان و خرما بر دوش
به درگاه فقیران برود
خلیفه عادل آنست که
در ممکلتش گرسنه ای نباشد...
***
عاشقی
شب و روز ندارد
***
وطن من جائیست
که شناسنامه ام
به زبان مادری ام نوشته باشد
و
عشق
با زبان خودم بگوید
دوستت دارم...
***
مرزهای دو سرزمین را
نه سیم خاردار
که
باروری خاک
و آزادی مردمش
تعیین می کند...
***
نه دانشمندی
که کشف کرده باشد
و نه سرداری
که فتح
جاودانه شد فرهاد
به جادوی عشق...
***
زمین
به هر طرف که می چرخد
رویم
به سوی تو می شود
چه جاذبه ای دارد
چشمانت...
***
میدانم
این همه انتظار بیخود نبوده
روزی خواهی آمد
حتا
دست در دست دیگری
ای عشق ...
***
نمیدانم روزها کجائی
همین که
شب ها به خوابم می آیی
خودش کم نیست.
***
هرروز
جهان
جهان دیگریست
و من
من ِ دیگری
عجبا که تو همیشه
همانی
که دوستت دارم...
***
پدرم
نمی دانست عشق یعنی چه
برای همین
هر شب تجاوز می کرد
بیچاره مادرم...
***
جاده ای
بهم می رساند
جاده ای
از هم دور می کند
سرگردانم هنوز
در بیابان هجرت...
**
وقتی بودن یا نبودنت
فرقی نمی کن
بدان
وقت رفتن ات رسیده است
***
می گوئی
از او ایراد نگیر
تو اکنون کار دیگری می کنی؟
دیدی همه ایراد داریم
ما آدمها؟
***
تو عاشقم کردی
من باید هجرت را بکشم...
***
چطور می توانم بگویم
که نیستی
وقتی که هر شب
همه می بینند
در چشمان من دوش می گیری...
***
ببین چه به سرم آورده ای.
کارم شده این که هرشب بگردم
و حرف های قشنگ برایت پیدا کنم.
***
درخیابان
پدر زشتی میرفت که برای دخترش
زیباترین مرد دنیا بود...
***
قلک تنهائیم پر سده است
سنگی بیاور
وقت خرج کردن است...
***
چند روز یکبار
از جایم بلند می شوم و کنار پنجره میروم
تا یادم نرود
که تنها نیستم
در شهر زندگی می کنم.
***
در خیس ترین حاشیه ی خیالم
کودکان نشسته اند
قلاب بدست
ریزترین شعرهایم را صید می کنند
این دیگرسرگرمی نیست
می ترسم لیز بخورند...
***
قلم ِ من
مرگ ِ مغزی شده است
اما
قلبش هنوز میزند
برای همین
نوشته هایش را اهدا می کنم...
***
پرسیدن
یعنی باور به گفتگو
و پاسخ
میل به تداوم آن
نمی دانم قناری
می پرسد یا پاسخ میدهد؟
***
نترس
به میهمانی ام بیا
بر بام این خرابه هم
هیچ جُغدی نمی خواند
شیشه ی دلم
هوس ماه کرده است.
***
دارائی
اعتماد به نفس می بخشد
غرورم
از داشتن توست...
***
با هر برگی که می افتد
منی در من جابجا می شود
تو که رفتی
زندگیم را باد برد
***
مرد گریه نمی کند
سیگار می کشد
***
زمین به تاریکی می چرخد
می گویند
آفتاب غروب کرد
تو ترکم کردی
می گویند تنها است...
***
رنج، زیبائی می آفریند
و مرداب، نیلوفر را
ببین هجرانت
چه حرفهای قشنگی...
***
بغض ِ ماه
به خاطر رنج ِ زمین است.
***
پلکت را که باز و بسته می کنی
هوای دلم تازه می شود
***
نپرس که چه می گویم
مگر میدانی قناری چه می گوید؟
پاره متن های کوتاه
2008-2012
قناری
برای همه ی باغ می خواند
و شاعر
برای انسان با هر باوری ...
***
آدمها همه شاعرند
فقط بعضی می نویسند
بعضی نمی نویسند
***
پشت شیشه اخلاق باغی ست
که میوه هایش را به هیچ بهشتی نفروخته اند
هوس سیب کرده ام
سنگی بیاور...
***
دوروبرم خالی ست
اما دلم پراست از آدم...
***
پائیز و درخت مذاکره ندارند
نجارها منتظرند
***
بهار
جادوگریست مهاجر
که ازحاشیه امید می گذرد
***
که ریست تن نمی دهد
بی تو
***
بگذار جاده ها نا امید شوند
من منتظرت می مانم
***
تما یک آدم نیست
***
با گردش زمین می چرخم
زندگی
با همه بی رحمی اش
چقدر خوش سلیقه است
که درچشمان تو
خانه کرده است...
***
تنها نمان...
شقایق باش
نشمار
آرزوهایم نیامده اند...
بی تو
زمین در رویاندن
زشت و زیبا نمی کند
***
اگر می خواهی به مقصد برسی
برای پستی آماده شو
***
اگر زن نبود
زمین سبز نمی شد
نگو کمتر است...
***
جنگ***
مابقی زوال اوست.
که تا قبل از آن
در ما سرکوب شده است
***
***
چیزی نبود
جز آمدن و تورا دیدن
و این که
چگونه میروی
دست در دست دیگری
***
تنهایی خم ات می کند
***
زندگی شور بهاری ست
که ازحافظه ام سر زده است..
***
تا اگر میوه نداشتی
بتوان
همه چشمان تو بود
***
فقط مثل سنگ دفن می شوند
اما بعضی مثل بذرند، تا زیرخاک دفن نشوند
رشد نمی کنند.
***
بلکه از نادانی مان کم می شود.
عشق راه دیگری
برای تحقیر شدن است
***
بدان که زمین
***
اگر شیشه می شکند
تقصیر سنگ نیست
جنس خود شیشه شکستنی است
محکم باش مثل دیوار
تنهایی نه انتخاب
که یک اختلال است
***
اسباب بازی کم بسازید
کودکی کم شده است
***
قلم تا خودش را آزاد نکند
نمی تواند کسی را آزاد کند
***
***
عمری...
از کسی که نیستند بشناس
و شعر را
نه از چیزهایی که گفته است
از چیزهایی که نگفته است
***
از شکم گرسنه مادرم که زاده شدم
شستن لازم نبود
چون دل مادران گرسنه همیشه پاک است
***
عجبا
ای عشق...
***
بی فایده است
هرکجا که برویم
همیشه سبز است...
***
در رؤیاهای من
***
همه چیز نزد هیج کس نیسن
و هیچ کس همه چیز نیست
حالا که
بیا تا به هم
چقدر حرف نگفته دارم...
بگذار
عاشق شو....
به چشمانت قسم....
انار دلم رسیده است مادر
باغت آباد
دستی برای چیدن نیست
بگذار تا در سایه ات بیفتم...
***
که
رهایم نکن....
عجیب است
همه چیزمان را می گیرد
باز هم دوستش داریم
زندگی...
***
در نگاهت
در زمستان نا امید نمی شود
***
نیلوفری برویان....
***
چیزی بنام خوشبختی وجود ندارد
و زندگی یعنی رنج
ما درفاصله دو رنج که رنج نمی کشیم
احساس خوبی می کنیم که خوشبختی اش نامیده ایم.
***
بگذار
از دست دادن
***
ای عشق....
دیگرانند
می پرسد یا پاسخ می دهد؟
چشمانت را باز کن پسرم
دیگر میشی نیست که قایم شود
گناه من چه بود؟
***
***
از چشمه اجازه نمی گیرد
نگو چرا نگاهم می کنی
همه اعضای بدنم را به هرکس که خواست بدهید
فقط دلم را به تو داده ام
***
سهم کدام مان از این دیدن
نه مسیح بودم
تا به جرم ایمان
به صلیب کشیده شوم
و نه حلاج
تا به جرم کفر بردارشوم
به دارم می کشد
هرروز زندگی
به جرم زنده بودن...
***
***
قناری غمگینی
***
نه شجاعتکه خیانت
و نه خرد که جهل
که
اش
می کنند...
آه، اگر ندیده بودمت...
تنها
***
و تو
***
به خانه که آمدیم
***
***
***
و امید
عاشق همیشه منتظر است...
نرسیدن ما به هم
قانون جاذبه این را می گوید...
***
در من کسی نفس می کشد
***
زمان
توی خواب مهمان دارم...
که هر بار ازکسی به کسی دیگر
کوج می کنیم
***
***
عجبا
***
***
من پنجره را باز گذاشته ام
مگس باید کشته شود
***
کاش میدانستم
عاشق
برای شکفتن هرجوانه
عجبا
بگذار تا د رکُنج تاریک این سکوت
***
و شاعر شعر را
بگو لبانت برای کیست؟
که به آن چنگ بیندازم؟
با این فیلتر شکن ها
ما به هم وصل نمی شویم
و هیچ وی. پی. انی
گره این فاصله را باز نمی کند
بیا به قلم و کاغذ برگردیم
و کبوتری نقاشی کنیم...
***
جشن تان مبارکتان باد
درد من روزهایی ست
که مراسپری نمی کنند.
آبستن ناگوارترین رؤیاهاست
در تاخت و تازِ این قافله ها
بگو
آئینه ام را به کدام
نگاهِ امن بسپارم
زمان بغض کرده است...
قلمم حسودیش می شود
اینقدر از تو نوشته ام
که عاشق ات شده است....
آن نیست که شبها
با کیسه ای نان و خرما بر دوش
به درگاه فقیران برود
خلیفه عادل آنست که
در ممکلتش گرسنه ای نباشد...
عاشقی
شب و روز ندارد
***
وطن من جائیست
که شناسنامه ام
به زبان مادری ام نوشته باشد
و
عشق
با زبان خودم بگوید
دوستت دارم...
***
مرزهای دو سرزمین را
نه سیم خاردار
که
باروری خاک
و آزادی مردمش
تعیین می کند...
***
نه دانشمندی
که کشف کرده باشد
و نه سرداری
که فتح
جاودانه شد فرهاد
به جادوی عشق...
زمین
به هر طرف که می چرخد
رویم
به سوی تو می شود
چه جاذبه ای دارد
چشمانت...
***
میدانم
این همه انتظار بیخود نبوده
روزی خواهی آمد
حتا
دست در دست دیگری
ای عشق ...
***
نمیدانم روزها کجائی
همین که
شب ها به خوابم می آیی
خودش کم نیست.
***
هرروز
جهان
جهان دیگریست
و من
من ِ دیگری
عجبا که تو همیشه
همانی
که دوستت دارم...
***
پدرم
نمی دانست عشق یعنی چه
برای همین
هر شب تجاوز می کرد
بیچاره مادرم...
***
جاده ای
بهم می رساند
جاده ای
از هم دور می کند
سرگردانم هنوز
در بیابان هجرت...
**
وقتی بودن یا نبودنت
فرقی نمی کن
بدان
وقت رفتن ات رسیده است
***
می گوئی
از او ایراد نگیر
تو اکنون کار دیگری می کنی؟
دیدی همه ایراد داریم
ما آدمها؟
***
تو عاشقم کردی
من باید هجرت را بکشم...
***
چطور می توانم بگویم
که نیستی
وقتی که هر شب
همه می بینند
در چشمان من دوش می گیری...
***
ببین چه به سرم آورده ای.
کارم شده این که هرشب بگردم
و حرف های قشنگ برایت پیدا کنم.
***
درخیابان
پدر زشتی میرفت که برای دخترش
زیباترین مرد دنیا بود...
***
قلک تنهائیم پر سده است
سنگی بیاور
وقت خرج کردن است...
***
از جایم بلند می شوم و کنار پنجره میروم
تا یادم نرود
که تنها نیستم
در شهر زندگی می کنم.
***
در خیس ترین حاشیه ی خیالم
کودکان نشسته اند
قلاب بدست
ریزترین شعرهایم را صید می کنند
این دیگرسرگرمی نیست
می ترسم لیز بخورند...
***
قلم ِ من
مرگ ِ مغزی شده است
اما
قلبش هنوز میزند
برای همین
نوشته هایش را اهدا می کنم...
***
پرسیدن
یعنی باور به گفتگو
و پاسخ
میل به تداوم آن
نمی دانم قناری
می پرسد یا پاسخ میدهد؟
***
نترس
به میهمانی ام بیا
بر بام این خرابه هم
هیچ جُغدی نمی خواند
شیشه ی دلم
هوس ماه کرده است.
***
دارائی
اعتماد به نفس می بخشد
غرورم
از داشتن توست...
***
با هر برگی که می افتد
منی در من جابجا می شود
تو که رفتی
زندگیم را باد برد
***
مرد گریه نمی کند
سیگار می کشد
***
زمین به تاریکی می چرخد
می گویند
آفتاب غروب کرد
تو ترکم کردی
می گویند تنها است...
***
رنج، زیبائی می آفریند
و مرداب، نیلوفر را
ببین هجرانت
چه حرفهای قشنگی...
***
بغض ِ ماه
به خاطر رنج ِ زمین است.
***
پلکت را که باز و بسته می کنی
هوای دلم تازه می شود
***
نپرس که چه می گویم
مگر میدانی قناری چه می گوید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر